Relief 1 1 February 2006 – 24 March 2009

Relief 2 24 March 2009 – 8 February 2012

Relief 3 7 January 2012 – 27 November 2014

Relief 4 28 November 2014 – 26 July 2017

Relief 5 27 July 2017 – 14 February 2020

Relief 6 14 February 2020 – 3 June 2022

In English below

Wat voor zin heeft een project op te starten wat niet in eerste iets grotesk, of absurd voorkomt. Op 1 feb 2006, heb toen besloten in mijn psyche een doorstart te maken en vanaf die dag mijn intellectuele input een wezenlijk onderdeel te maken van mijn artistiek proces door:

• elke dag 45 minuten hardop te lezen, op cassette en digitaal.
• Een boek te openen, te beginnen op bladzijde 1 , en na 45 min stoppen.
• De gelezen bladzijden en de tijdsduur te noteren.

De tijdspanne van 45 minuten is mede bepaald door de lengte van een cassette tape. De tijdspanne is ook gerelateerd aan het middelbare school systeem waarbij een les gebaseerd is op 50 minuten. Als je er dan van uitgaat dat een werkdag 8 uren telt, dan is 45 min per dag toegewijd aan het aanscherpen van de geest niet overdreven veel.

Wanneer je een mes wil slijpen, zou je dat bij voorkeur niet op een zachte steen, maar bij voorkeur op een zo hard mogelijke steen doen. Dit verklaart in grote lijnen de keuze van mijn boeken. De keuze van de boeken wordt bepaald doordat er iets op het spel moet staan.

Na enkele jaren in het proces van het lezen, kwam tot de conclusie dat een mechanische handeling niet meteen als saai of geest dodend hoeft te worden ervaren. Het woord dat het beste het proces omschrijft, is overgave. 45 minuten overgave per dag.

Ben het lang niet met alle boeken van bepaalde auteurs die gelezen worden eens maar door de gehanteerde structuur wordt het boek dan toch uit gelezen. Het maakt niet uit of een boek dik of dun is, de lees structuur van 45 minuten ligt er overheen. Heb eigenlijk liever een dikker boek, omdat je auteur veel beter leert kennen.

Wanneer je eenmaal ergens van overtuigd bent, en bij mij duurt deze overtuiging nu 16 jaar, komt er vorm van rust, een gevoel dat je iets fundamenteels aan het aanraken bent, iets heel wezenlijks.

Een ander aspect van het project is door de boeken hardop te hebben gelezen, zowel analoog als digitaal, een bestand heb opgebouwd. Noem dat mijn Reading Audio Account dat begint op 1 feb 2006 tot aan de huidige datum, en elke dag komt er 45 minuten bij. Alleen al de mogelijkheid dat elke datum binnen die periode gekoppeld is aan een audiobestand en dat dat audiobestand beschikbaar is, geeft een gevoel van macht.

Ben in eerste instantie beeldend kunstenaar, en gebruik mijn stem als materiaal. De productie kosten van een werk is een terugkerend thema bij de uitvoering van een werk. Door mijn stem te gebruiken als penseel is dat gratis en altijd voorhanden. En met mijn stempenseel worden de woorden geschilderd. Soms 2keer. Mijn canvas is cassetteband, usb sticks en QR codes.

Wat Centraal staat in het leesproject is het Denken zelf als de belangrijkste menselijk eigenschap. En de tijd zelf als de ultieme commodity. Deze handeling van het lezen, wordt nu 16 jaar uitgevoerd, maar het voelt als elke dag 45 minuten En het voelt supergoed. 45 minuten per dag je geest aanscherpen is per week 5 uur en 25 min. Nog tijd zat over voor andere zaken.

What’s the point of starting a project that doesn’t initially appear somewhat grotesque or absurd? On 1 Feb 2006, then decided to make a go-around in my psyche and, from that day on, make my intellectual input an essential part of my artistic process by:

• Reading aloud for 45 minutes every day, on cassette and digitally.
• Opening a book, starting on page 1 and stopping after 45 min.
• Noting the pages read and the time span.

The length of a cassette tape partly determines the time span of 45 minutes, and the time span is also related to the high school system, where a lesson is based on 50 minutes. If you then assume that a working day has eight hours, 45 minutes a day dedicated to sharpening the mind is not excessive.

When you want to sharpen a knife, you would not do it on a soft stone, but preferably on the hardest possible stone. This broadly explains the choice of my books. The selection of books is determined by the fact that there must be something at stake.

After several years in the process of reading, concluded that a mechanical act need not be immediately perceived as boring or mind-killing. The word that best describes the process is surrender; Forty-five minutes of surrender a day.

By no means agree with all books read by specific authors but the structure used means the book is then read out anyway. Whether a book is thick or thin, the 45-minute reading structure lies over it. Prefer a thicker book because you get to know the author much better.

Once you are convinced of something, and this conviction has lasted for 16 years now, there comes a form of peace, a feeling that you are touching something fundamental, something very substantial.

Another aspect of the project is; by having read the books out loud, both analog and digital, I have built up a file. Call that my Reading Audio Account, which starts on 1 Feb 2006, and each day adds 45 minutes. Just the possibility that each date within that period is linked to an audio file and that that audio file is available gives a sense of power.

Am primarily a visual artist, using my voice as material. The production cost of a work is a recurring theme when performing a work. Using my voice as a brush is free and always available. And with my voice brush, the words are painted. Sometimes twice. My canvas is cassette tape, usb sticks and QR codes.

Thinking is central to the reading project as it’s the most important human characteristic. And time itself is the ultimate commodity. This act of reading has been performed for 16 years now, but it feels like 45 minutes every day. And it feels super good. Forty-five minutes a day sharpening your mind is 5 hours and 25 minutes per week. Still plenty of time left for other things.